De laatste keer dat ik een gebroken hart had, troostte ik mijn zus wat resulteerde in een affaire. We gingen over tot verboden verlangen en lieten het gevoel van fatsoen en verlegenheid achter, voelend aan de huid van de ander. Het was voorgeschreven dat onze gedeelde beproeving van verdriet ons moest binden, wat ons in plaats daarvan samentrok met één enkel gedeeld doel was onze extase over wat normaal een tragedie was.